یک سوال- با وجود اینکه بعد از غدیر، مسلمانان دچار اختلاف و هزاران فتنه شدند، پس چرا خداوند اصرار داشت تا پیامبر مسئله امر ولایت را ابلاغ کند؟ مگر معرفی امامت چقدر مهم است و مگر ولایت چه نقشی در دین دارد که اگر نبود دین کامل و نعمت تمام نمی‌شد؟
پاسخ:
تنها چیزی که انسان ها را می تواند از تاریکی‌ها به سمت نور حرکت دهد مسئله ولایت است. نه نماز و روزه و….
و این مهم از آیه 257 سوره بقره استفاده می شود. آموختیم که اگر انسان تحت ولایت خداوند قرار نگیرد، بی‌شک تحت ولایت طاغوت قرار خواهد گرفت و کسی که تحت ولایت طاغوت قرار گرفت مصاحبه آتش خواهد شد. (اولئک اصحاب النار)
درنتیجه اگر رسول خدا در غدیر مولا علی را معرفی نمی‌کرد، ولایت طاغوت امضاء می شد. اسلام آمده است تا انسان را تحت ولایت خدا قرار دهد و این است معنی (لا اله الا الله تفلحوا).
با قبول غدیر، کفر به طاغوت و ایمان به خداوند ایجاد می‌شود و از طریق غدیراست که انسان به دستگیره محکم الهی متصل می‌گردد و از تفرقه نجات می‌یابد و با انکار غدیر ایمان به طاغوت صورت خواهد گرفت.( و من یکفر بالطاغوت و یومن بالله)
طبق روایات، اسلام بر روی مسأله ولایت بنا شده است. تکیه و حساسیتی که در اسلام روی مسأله ولایت هست روی نماز نیست، روی حج و زکات نیست. سؤال این است که در ولایت چیست که ندایی که بر روی آن می‌شود بالاتر از ندای بقیه است؟ در پاسخ، باید به تفاوت بین عبادت مشترک و عبادت مختص و این که انسان از طریـق عبـادات مختص امتحـان می‌شود توجه کرد. عبـادات مشترک چیست؟ عباداتی است که مؤمن وغیر مؤمن انجام می‌دهند مثل نماز، روزه، حج و جهاد. منـافق نماز می‌خواند، مؤمـن هم نمـاز می‌خواند. اما درعبادات مختص، فقط مؤمن می‌تواند آن را انجام دهـد. عبادات مشترک انسان، با عبادات مختص سنجیده می شود.اگر کسی نتوانست عبادت مختص را انجام دهد در عبادت مشترک نه تنها نفعی نمبرد بلکه همان عبادت او را از نور به سمت تاریکی می‌برد.
طبق آیه الکرسی، هرکس تحت ولایت خدا باشد به سمت نور می‌رود و هرکس تحت ولایت شیطان باشد به سمت تاریکی می‌رود و آن چیز که جهت انسان را مشخص می‌کند قبول ولایت است که این یک عبادت مختص است و مردم از این طریق امتحان می‌شوند. خداوند شیطان را از همین طریق آزمود و بعد از شش هزار سال عبادت دستور داد بر آدم سجده کند، اما ابلیس نتوانست این عبادت را بجا آورد و از درگاه خداوند رانده شد. چرا که سجده بر آدم عبادت مختص بود، اما آن شش هزار سال، عبادت مشترک! قبول ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام عبادت مختص است که تنها مؤمنین توانستند این عبادت را بپذیرند. این است اهمیت ولایت نسبت به سایر عبادات. و مشـرک هــرگـز دستـش به ولایــت نمی ر‌سد!
خداوند بندگانش را به چیزی آزمایش می کند که سرّش را ندانند. چرا؟ چون وقتی انسان سر دستورات خدا را فهمید، به علم خود عبادت می کند و نه به خداوند. در حالیکه خداوند می خواهد انسان بین اطاعت خود و اطاعت خدا، خدا را پیدا کند. انسان وقتی فایده و اسرار عبادت را نداند تعبّدا عمل می کند و این نوع عبادت بر عبادتی که به خاطر فایده انجام می شود ترجیح دارد.
همان طور که خداوند از ابلیس امتحان گرفت، از همه ی انسان ها امتحان خواهد گرفت چرا که سنت الهی تغییر نمی کند و آزمایش هم یکی از سنت های لا یتغیر الهی است.
غدیر یک امتحان بود و اینک نوبت آزمون مسلمانان به این صورت است که رسولش را در شرایطی قرار داد تا به دست او هیچ کس کشته نشود اما برای وصی او حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام شرایطی فراهم کرد که خیلی ها به دست او کشته شدند. در این صورت دلها نسبت به علی علیه السلام پراز کینه شد. حالا نوبت معین کردن وصی پیغمبر است و خداوند کسی را جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله کرد که آنها دلشان از او پراز کینه بود.علی علیه السلام پدران کافر ومشرک آنهارا درجنگ ها کشته بود.
همانطور که ابلیس زورش آمد که به آدم علیه السلام سجده کند این ها هم زورشان آمد به علی علیه السلام به عنوان امام سجده کنند واز این آزمون مردود گشتند. اما آنهایی که امامت را پذیرفتند همانهایی بودند که به آدم سجده کردند و چون که خداوند ابلیس را امتحان کرد همه را امتحان می کند تاظلمی به ابلیس نشود و برخورد دوگانه به وجود نیاید.
قبول ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام عبادت مختص است که تنها مؤمنین توانستند این عبادت را بپذیرند. این است اهمیت ولایت نسبت به سایر عبادات. و مشـرک هــرگـز دستـش به ولایــت نمی‌ر‌سد!
