«أفحسبتم أنما خلقناکم عبثا»؟ آیا خیال کردید ما شما را عبث و بیهوده خلق کردیم؟ نه! ما عالم را عبث و بیهوده خلق نکردیم. اگر من بخواهم قیافه ظاهری خودم را ببینم لازم است که در برابر یک آینه قرار بگیرم تا خودم را ببینم. آینه باید شرایطی داشته باشد تا من درست همانطور که هستم دیده بشوم. اگر بنا باشد که شما درست دیده بشوی، یک آینه تمام قد می‌خواهی. این تنها کافی نیست، آینه باید محدب، مقعر و آلوده نباشد. عالم هستی آیینه خداست و خداوند متعال دارای صفات کمالی است. این صفات در عالم هستی بروز می‌کند. تقریبا شبیه آیینه‌های ریز ریزند که هر کدام یکی از این صفات را نشان می‌دهد؛ مثل گل که مظهر لطافت و زیبایی اوست اما بخشی از زیبایی اوست و نه همه‌اش. خداوند می‌فرماید: من کنز و گنج پنهانی بودم و دوست داشتم که شناخته شوم، به همین جهت مخلوقات را خلق کردم. این موجودات نمی‌توانستند مرا آن گونه که هستم نشان بدهند. پس انسان را خلق کردم. در بین انسانها هم انسان کامل که اولشان حضرت خاتم انبیاء محمد مصطفی صلی الله علیه و آله است، خلق شد. این روایت از امیرمؤمنان است که خداوند مرا ادب کرد و من ادب می‌کنم اهل ایمان را و ادب شده ی بدست پیامبر، امیرالمؤمنین است. ایشان دقیقا جا پای حضرت رسول گذاشتند که فرمود: «یحذو حذو الرسول» برای همین ایشان کامل‌ترین انسان و مخلوق خداوند متعال است. این است آیینه تمام قد و تمام نمای خداوند متعال: مقام امامت! پیامبری مثل حضرت ابراهیم و حضرت موسی معمولا در اواخـر عمر توانستند به این مقام برسند و ممتاز بشوند. یکی از وظایف انسان کامل این است که انسانها را تربیت کند به سمت خدای تعالی چون خودش آینه تمام نمای خداست.
آیینه علی علیه السلام هم شیعه علی است. پس باید تلاش کرد که شیعـه باشیم. شیعـه یعنی کسی که دقیقا آیینه امامش است و این شدنی است. برای تربیت، آدم باید برگردد به خـودش! هر گناهی که انســان انجـام می‌دهد لکه‌ای است که به این آیینه می‌افتد. جالب است اگر مردم کسی را که مظهر صفات خداوند متعال است ببینند یک دل نه، صد دل عاشقش می‌شوند و حتی انسان های گناهکار هم او را دوستش می‌دارند. حالا اگر مردم بتوانند خودشان بصیرت پیدا کنند و لحظه به لحظه به امیرالمؤمنین علی علیـه السلام نزدیکتر بشوند آرام آرام می‌شوند «منا اهل البیت.» اگر ما آماده شدیم و به یک حد نصابی رسیدیم که امام بتواند به ما تکیه کند نهایتش ظهور است! ظهــور وقتی اتفــاق می‌افتد که همه مـا به یک حد نصابی برسیم. همان امامی که تا دیروز پیامبر می‌گفت اطاعتش کن همان امام می‌گوید در دوران غیبت ما بروید دنبال ولایت فقیه! اطاعت از مقام ولی باید آنقدر بالا باشد که اگر یک عده قرآن را با آن احترامش گرفتند بالا و بستند به نیزه، مقام ولی گفت بزن باید بزنی، قرآن وصاحب قرآن را. آدمهـای خیلی حسابی بودند که امام مجتبـی علیه السلام آنان را فرمـانده سپـاه خـودش قـرار داد، ولی خیـانت کردند! معاویه هر کدام را به نوعی فریب داد. امام شد تـک و تنهـا! امام عصر که بنا نیست دست بسته تحویل دشمن بشود زیرا قضا و تقدیر الهی بر این است که امـام بیاید و بر عــالم هستی مسلط بشود. پس امثال من و شما نمی‌توانند یاور خوبی برایش باشند. از خودتان شروع کنید! اگر گناهی هم کردید فوراً پاکش کنید! یک دست پاکن داشته باش و استغفار کن و بگو: خدایا! ببخش! اگر دیدی آینه تو را بد نشان می‌دهد آیینه را نشکن، خودت را بشکن! تمرین کن بعد از هرنماز تربت امام حسین که جلوت است، دست بمال روی مهرت و از سرتا پا بمال و بگو: خدایا! به حرمت این تربت نگهم دار. این دقیقا پرستش خداست و چیز دیگری نیست. به اعتقاد من پیامبر در غدیر فریادش این بود که بگوید: علی ست الگوی تام و تمام و سبب اکمال دین.
